pamięć śladów

szukając tego akapitu w książce,
szukam kawałka cieśniny, wąwozu, a może czegoś bardziej błahego
jak czegoś co zgubiłem w dzieciństwie
jakiejś zabawki
Na korytarzu stała starsza kobieta z koszykiem. Miała zsiniałe wargi i rzadkie siwe włosy. Z trudem rozpoznał dawną służącą rodziny.
- Odnalazłam pana- powiedziała - Pański dom stoi nietknięty, również książki, a nawet ubrania. Latami udawałam, ze to nie dom naznaczony jak inne, a teraz umieram. oto klucz.
gdzieś tam pod liśćmi uderzy cię tajemnica ukrytych śladów
może tam biegłeś w strachu myśląc o jednym
a może szedłeś z wolna napełniając się nadziejami
wracamy do pamięci starając sobie przypomnieć cytaty, które pamiętamy z podręczników
te wieczory kiedy czuliśmy się wypełnieni radością
wrażliwą na każdy dotyk tego co się przejawia
ale ile można pamiętać?
choć to zawodzi
studnia wciąż wydaje być się niewyczerpana