some pics from my concert in Plan B

these are the pics from concert in Plan B with Komora A and Alfredo Costa Monteiro

ALFREDO COSTA MONTEIRO (ur. 1964 w Porto) mieszka i tworzy w Barcelonie od 1992 roku. W tym samym roku roku zakończył studia na akademii sztuk pięknych w Paryżu, gdzie obronił dyplom w dziedzinie rzeźby/multimediów. Od tego momentu jego praca sytuuje się na pograniczu instalacji, poezji wizualnej i dźwięku. Poza działalnością w zakresie sztuk plastycznych, zaangażował się w muzykę improwizowaną od 1995 roku, jako multiinstrumentalista (akordeon, gitara elektryczna, gramofon). Ma na swoim koncie wiele wystaw plastycznych jak również występy na licznych festiwalach muzycznych. Współpracował z wieloma muzykami i odbywał trasy koncertowe po Europie i Japonii. Od 1998 roku jest członkiem 22a, niezależnego kolektywu twórców sztuki współczesnej. Jest też członkiem IBA col.lectiu d’improvisació. W zakresie poezji dźwiękowej jego współpracownikiem jest Leos Ator, pisze i występuje po francusku, hiszpańsku i portugalsku.

Jest członkiem następujących grup:

* Cremaster (z Ferranem Fagesem)
* I Treni Inerti (z Ruth Barberán)
* Neumatica (z Pablo Rega)
* Mut (z Pablo Rega, Ferranem Fagesem, Arthurem Fernándezem, Avelino Saavedra)

Płyty solowe:

* 2005 - Stylt
* 2003 - Rumeur
* 2001 - Paper Music
* 1999 - Les Silences de la BnF
* 1999 - Rubber Music

Inne płyty:

* 2005 - I Treni Inerti "Aérea"
* 2004 - Ferran Fages, Ruth Barberán, Alfredo Costa Monteiro "Atolon"
* 2003 - I Treni Inerti "Ura"
* 2003 - Ernesto Rodrigues, Alfredo Costa Monteiro, Guilherme Rodrigues, Margarida Garcia "Cesura"
* 2000 - Cactus "Una Manana"
* 1999 - Superelvis "Vegetal"

http://www.cremaster.info
http://www.linnomable.com
http://www.cipmarseille.com/auteur_fiche.php?id=1705


KOMORA A - projekt, w skład którego wchodzą Dominik Kowalczyk (Wolfram), perkusista postrockowych Stworów - Karol Koszniec i założyciel labelu MonotypeRec - Jakub Mikołajczyk. Trójkę artystów łączy niewątpliwie pokrewna, choć nie identyczna, wrażliwość brzmieniowa, w efekcie otrzymujemy improwizacje o gęstości i wewnętrznej dynamice dużo większej niż w solowych impresjach Wolframa. Uwagę zwraca przede wszystkim wysoka brzmieniowa entropia: skupione, surowe medytacje Kowalczyka zyskują kontrapunkt i zarazem dopełnienie w bardziej ekstrawertycznym i drapieżnym temperamencie pozostałych członków Komory A.

www.monotyperecords.com